De Canon Eos 7D is duidelijk bedoeld om de koppositie in de top van de APS-C sector te veroveren. Gaat hij dat doen?
Sinds de introductie van de Nikons D3 en D700 werd het wat minder wit in de rijen van de fotoprofessionals. Je ziet echt meer Nikon langs de velden en in de perscolonnes. Ook met de D300 en D90 haalde Nikon de hoogste beoordelingen. Tijd voor Canon om terug te slaan. Met de Eos 7D wil Canon de concurrentie op punten inpakken. Hij moet de leider zijn in de APS-C klasse.
18 MP
De vorige pixelsprong in deze klasse verliep niet vlekkeloos: de stap van 10 MP (40D) naar 15 MP (50D) bleek netto neer te komen op een winst van zo'n 2 miljoen pixels. De rest ging verloren in de noodzakelijke extra sterke ruisreductie.
Bij de Eos 7D doet Canon veel meer dan extra pixels en daaraan aangepaste processing: ze zetten er een tweede processor tegenaan. Niet alleen voor de snelheid, maar ook om rekenkracht te krijgen, die zou kunnen leiden tot een intelligentere ruisonderdrukking. Want daar komt het heel erg op aan, gezien de kleine pixeltjes.
Het heeft gewerkt. In detaillering, scherpte en ruisvrijheid wordt de aanvoerder tot nu toe, de Nikon D300s, gepasseerd. Maar niet op alle punten. Er zijn ook situaties waarin de toepassing van kleinere pixels wordt afgestraft.
De marges tussen D300s en D7 zijn klein
In grote egale vlakken geeft de D7 bij ISO 1600 meer ruis (standaard ruisonderdukking). En als je héél goed kijkt begint dat verschil al op ISO 400. Dit is typisch de achilleshiel van die extreem hogere resoluties. Van de ruisreductie wordt een hoge intelligentie verwacht, en haast onvermijdelijk pakt dat wel eens verkeerd uit.
In hetzelfde ISO-bereik is de detailscherpte van de Nikon ook iets beter. Voor de goede orde, de vergelijking werd gemaakt op gelijk presentatieformaat, dus de beelden van de 7D op een iets lager vergrotingspercentage.
Zet je de ruisreductie van de 7D in de sterkste stand, dan kun je de ruis redelijk effectief laten wegpoetsen, tegen inlevering van detailscherpte. Ga je in RAW werken, dan zijn al deze 'problemen' (het blijft pixelzifterij) weg. Boven ISO 1600 zijn de opnamen van de 7D beslist ruisarmer.
De marges tussen D300s en D7 zijn klein, veel en veel kleiner dan de 50 procent meer pixels zouden doen veronderstellen. Ze zullen bij de keuze vaak niet de doorslag geven, daarvoor zijn de verschillen doorgaans niet groot genoeg.
De nieuwe beeldtechniek van de 7D vraagt om de beste optiek.
Nieuwe AF
Canon gaf de 7D een geheel nieuw AF-systeem met 19 beeldpunten (was 9), waarmee je binnen een flink centraal deel van het beeldveld een fijn vertakt netwerk aan sensoren krijgt.
De Eos 7D geeft je veel keuze op AF-gebied: je kunt heel precies meten, je kunt binnen het totale veld de camera de baas laten, je kunt ook groepen sensoren binnen het totale AF-beeld actief laten zijn. Zeer snel, zeer veelzijdig, en met erg veel mogelijkheden de werking op onderwerp, situatie en werkwijze af te stemmen
Zoeker met lcd
Het matglas van de 7D is niet verwisselbaar, maar daar krijg je voor terug dat er een transparante lcd-laag op zit, die een grid kan laten zien. Je kunt kiezen tussen een grof en een fijnmaziger raster, en je kunt het ook rood laten oplichten (voor als je bij weinig licht fotografeert).
Ergonomisch perfect, ideale proporties
De zoeker zelf is prachtig: duidelijk royaler dan die van de 50D, en kleiner dan die van de 5D Mark II. Je kunt er heel fijn mee werken, en hij geeft 100 procent weer van wat de camera opneemt.
Bediening
De 7D is een absoluut genot om mee te werken. Ergonomisch perfect, ideale proporties, alles gaat snel en direct. Als je hiermee werkt maakt zich een warm machtsgevoel van je meester. Doordat je een erg hoge opnamefrequentie kunt halen (8 bps) gaan alle mechanieken erg snel. De zoekerafdonkering van de opname is extreem kort.
Nieuw is de Q-toets, die een overzicht van de belangrijkste instellingen op je scherm geeft. Je kunt snel naar een van die instellingen navigeren en er een wijziging in aanbrengen. Dat kan binnen dat scherm zelf, of je kiest voor een stap extra om die instelling werkelijk te openen en de wijziging uit te voeren. Gebruik je de Q-toets bij live view, dan wordt de laatste gebruikte instelling aan de rand van het beeld beschikbaar gemaakt, je witbalans bijvoorbeeld. Reuze handig.
Fijn is ook dat de instellingen die je via het lcd-scherm bovenop doet (met het bekende knoppenrijtje in combinatie met de twee instelwielen) ook op het lcd-scherm achterop worden weergegeven, waar ze veel fijner en duidelijker afleesbaar zijn.
Je kunt dus écht zien wat de scherptediepte doet, ook bij het kleinste diafragma
LV
Wat de live view betreft: die is in combinatie met het fraaie lcd-scherm erg waardevol, je krijgt een goede preview van hoe je foto wordt en je kunt 'live' experimenteren met bijvoorbeeld witbalans en belichtingscorrectie. De contrast-AF is weer een stapje vlotter, maar heeft nog regelmatig de neiging om omstandig te gaan zoeken.
Mooi is wel dat je kunt inzoomen om extra precies scherp te stellen (automatisch of handmatig). Vergeet bij live view niet gebruik te maken van de scherptedieptecontrole. Die werkt veel mooier dan via de zoeker, omdat het lcd-beeld automatisch wordt versterkt.
Je kunt dus écht zien wat de scherptediepte doet, ook bij het kleinste diafragma. En hierbij kun je ook nog de elektronische loepfunctie gebruiken!
In combinatie met live view biedt de camera twee extra stille standen, die voorkomen uit het feit dat de spiegel natuurlijk al opgeklapt is. Je kunt dan echt fluisterstil fotograferen! Ook bij normaal fotograferen is de 7D overigens geen lawaaiding, met z'n droge, beheerste klik.
Liefhebbers van draadloze flitstechniek worden eindelijk niet meer gedwongen een extra flitser of stuureenheid te gebruiken; de ingebouwde flitser is in staat los opgestelde Speedlights aan te sturen met behoud van automatische flitsdosering.
Snel
Steeds meer fotografen beginnen het nut in te zien van snelle series, vooral onder tricky omstandigheden, uit de hand fotograferen bij weinig licht bijvoorbeeld. Of bij portretten, om precies de goede pose te vatten. 8 Bps, plus 18 MP, dat vraagt nogal wat verwerkingscapaciteit van een camera. Mede daarom die dubbele processor. Hoeveel opnamen je achtereen kunt maken wordt door de camera aangegeven. In het gunstigste geval 15 RAW-opnamen achtereen voordat hij even wat extra opslagtijd vraagt, bij JPEG 94 opnamen (126 bij gebruik van een UDMA kaart), bij RAW + JPEG 6 achtereen. Respectabele waarden!
Zeker als je veel met tele werkt is het fotograferen met APS-C formaat een voordeel
Goed
De Eos 7D is zeer compleet uitgemonsterd (zeer uitgebreide filmopties ook). Er zijn enkele kritiekpunten, en die zijn niet nieuw: het bereik van de automatische ISO-instelling kun je nog steeds niet aan je eigen voorkeur aanpassen, en de 'Auto Helderheid Optimalisatie' doet zijn werk nog steeds veel bescheidener dan Nikons alom geprezen D-Lighting. Je kunt in elk geval zeggen dat ze bij Canon vasthouden waar ze zelf in geloven. Verder valt er zo ongeveer niets te klagen.
De Eos 7D is een absolute fotomachine waar elke veeleisende fotograaf mee uit de voeten kan. Zeker als je veel met tele werkt is het fotograferen met APS-C formaat een voordeel. Goed dus dat hij er is, die 7D!
