Hoewel de wegwerpcamera, eerbiediger single use camera genoemd, uit het oogpunt van duurzaamheid geen goed idee is, is het wel het schoolvoorbeeld van goede recycling en hergebruik. Kodak doet dat in de V.S. nu 19 jaar en heeft er in die periode 1,5 miljard mee binnengehaald.
George Eastman met zijn rolfilmcamera aan boord van het schip Gallia, foto gemaakt met rolfilmcamera door Frederick Church.
Het pikante van het verhaal is dat het bij Kodak ook zo begon. Je kocht de Kodak rolfilmcamera (geïntroduceerd in 1889) kant-en-klaar gevuld met rolfilm voor 100 foto's. Als de film vol was stuurde je de camera op naar Kodak.
Die ontwikkelde de film en drukte de foto's af en stuurde die met een weer gevulde camera terug naar de klant. 'You push the button, we do the rest' zijn de gevleugelde woorden van Kodak-oprichter George Eastman.
Bij de huidige single use camera is het natuurlijk nog makkelijker: je kunt de camera op veel plekken inleveren, waardoor je als klant nog minder verplichtingen hebt. Maar het hergebruik is een minder gesloten systeem.
Het inzamelen van de camera's is mede afhankelijk van de bereidheid van de ontwikkellabs. Kodak heeft zich er altijd hard voor gemaakt, betaalt er ook voor, en tegenwoordig wordt dan ook 84% van alle eenmalige camera's gerecycled.
Bijna een miljard van de camera's waren van Kodak zelf. Kodak neemt ook de camera's van andere fabrikanten in, en betaalt daar ook voor. Bij binnenkomst worden alle niet-Kodaks eruit gepikt en naar hun fabrikanten gestuurd voor recycling. Zij betalen Kodak weer.
Vermalen
De binnengekomen camera's worden gedemonteerd en alles wat goed is wordt opnieuw gebruikt. De rest wordt vermalen en omgesmolten, waarna er nieuw onderdelen van kunnen worden gemaakt. Er gaat – bij de flitsmodellen - wel altijd een nieuwe batterij in. Minilab-eigenaren halen de batterij er vaak zelf al uit, waardoor ze altijd gratis stroom hebben voor radio's, speelgoed, enz.
Als we al die 1,5 miljard camera's achter elkaar leggen, zegt Kodak, kunnen we wel 5x de aarde rond, zegt Kodak.
Pretpark
Frappant is dat de single use camera zo ongeveer het enige artikel uit de analoge fototechniek is dat nog goed loopt. Het is de redder als je batterij leeg is of je geheugenkaart vol. Veel kinderen maken op vakantie hun eerste stapjes op fotogebied mee met een Kodak Fun of iets vergelijkbaars.
Overigens is het verbazend hoe goed de foto's zijn die eruit komen, vooropgesteld wel dat het een Kodak of Fuji is, want dat zijn écht de beste.
Vergis je niet: asferische lenstechniek, een licht gebogen filmligging voor maximale scherpte, en een film die het weinig uitmaakt of de foto's als ISO 100 of ISO 1000 worden belicht.
Alle geavanceerde techniek op het gebied van belichting en witbalans vindt feitelijk in het lab plaats, bij het afdrukken. Geniaal eigenlijk, ze zouden het haast opnieuw moeten uitvinden.
Digitale compacts
Overigens: veel digitale compactcamera's zijn ook wegwerpcamera's. Gaan ze buiten de garantie stuk, dan zijn de reparatiekosten vaak zo hoog, dat je voor weinig geld erbij een nieuwe hebt. Dat wordt ook in de hand gewerkt doordat de prijzen gedaald zijn.
Maar eigenlijk zijn dit de échte wegwerpcamera's, want er valt door hun technische gecompliceerdheid veel minder aan te recyclen.
