Veel reflexkopers besteden nauwelijks aandacht aan Pentax. Onterecht, het zijn interessante camera's. Gaat de K-x het merk nu eindelijk het succes brengen dat het merk verdient?
De Pentax K-x is een van de kleinste reflexen op de markt. En in zijn klasse een van de compleetste, waarschijnlijk zelfs dé compleetste. Hij is klein, maar z'n handgreep is zo groot dat ook forse handen met dit reflexje uitstekend overweg kunnen.
De gripgrootte komt voort uit de toegepaste voedingsbron: vier AA penlights. Neem je de (dure) lithium penlights (niet oplaadbaar) van Energizer, dan kun je volgens Pentax' opgave 1900 foto's maken voordat ze leeg zijn.
De praktijk zal lager uitpakken (afspelen, flitsen), maar zo kun je wel zonder batterijlader op reis. Met Ni-MH batterijen (oplaadbaar) kom je ook nog op een mooie 640 stuks. Met alkalinebatterijen, wellicht nuttig als noodsetje, kom je tot 200.
Penlights als voedingsbron voor een reflex: alleen Pentax past het toe. En er ís wat voor te zeggen.
Voorbeeldige preview
Er is meer waarmee de Pentax K-x zich onderscheidt. Neem de preview-functie: veel instellingen kun je uitproberen aan de hand van een voorbeeldopname. Zo kun je meteen zien wat de witbalansinstellingen met je beoogde foto doen, bijvoorbeeld, of de kleurverzadiging, of het contrast.
Elke witbalansinstelling is ook nog eens geheel te finetunen. Heb je de instellingen eenmaal in orde, dan kun je de al dan niet gecorrigeerde preview ook meteen als definitieve opname opslaan.
Kies je voor zwart-wit, dan krijg je het complete arsenaal aan contrastfilters tot je beschikking (zoals het roodfilter voor extra dramatische wolkenluchten) en kun je ook weer precies zien hoe het gaat worden. De voorbeeldfunctie (preview) is zowel voor beginners als voor veeleisende ervaren fotografen erg handig. Want het geeft je maximale controle, en je leert ervan.
RAW aan boord
De voorbeeldfunctie is ook perfect inzetbaar voor de vele bijzondere effecten die de K-x aan boord heeft. De meeste daarvan zijn in sterkte en uitvoering regelbaar. Je ziet dus wat je krijgt.
Wil je je foto's later pas perfectioneren, dan kun je in RAW gaan fotograferen. De K-x biedt de mogelijkheid ze 'aan boord' af te werken en om te zetten in JPEG's. Je kunt zoveel varianten maken als je wilt. En ook daarbij kun je weer alle varianten toepassen, inclusief de effectfilters. Kies je voor RAW-verwerking op de computer, dan levert dat wel kwalitatieve voordelen op.
Over dit cameraatje is ontzettend goed nagedacht
Vooral op het gebied van scherpte en detaillering is nog enige winst te boeken, al levert de K-x op deze punten zelf ook al erg goede resultaten. Verder is corrigeren op een goede monitor natuurlijk comfortabeler.
Een speciale knop om de camera op RAW-opslag om te zetten is er niet meer. RAW kies je nu via het menu of een handig overzichtsscherm, of je programmeert de grote groene knop bovenop de camera om voor RAW. Je kunt de knop verschillende functies geven, waaronder visuele scherptedieptecontrole of voorbeeldopname (preview).
De Auto HDR functie, waarbij de camera na eenmaal indrukken snel drie foto's achtereen maakt
Compliment
Interessant voor beginners of luie fotografen is de Auto Pict stand: de camera kiest zelf aan de hand van instellingen en opnameomstandigheden het beste onderwerpsprogramma. Wat hij kiest laat hij ook zien, zowel op de lcd als in de zoeker. Naast de gebruikelijke onderwerpsstanden is er ook nog een menu met scènestanden, bijvoorbeeld voor strand/sneeuw, toneelopnamen, musea, enz. De camera gaat daarbij vrij ver in z'n keuzes, en dat is goed.
De communicatie tussen camera en gebruiker is uitermate compleet. De zoeker geeft uitvoerige informatie (inclusief de ISO-waarde, ook bij Auto-ISO), het lcd-scherm achterop is perfect te gebruiken om snel bij bepaalde instellingen te komen.
Groot compliment verdient de ISO-regeling. Druk je op de ISO-knop achterop de camera dan verschijnt het ISO-scherm waarin je alle ISO-regelingen kunt doen: zowel zelf instellen van de ISO-waarde als het inschakelen van Auto-ISO en het bepalen van de limiet van Auto-ISO.
Klinkt logisch? Ja, maar bij andere merken/camera's moet je hiervoor altijd in diverse menu's/schermen zijn.
En zo kom je al fotograferend steeds maar meer tot de conclusie dat over dit cameraatje ontzettend goed is nagedacht. De Pentax-projectleider voor de ontwikkeling van de K-x móet gewoon een enthousiast amateurfotograaf zijn, dat kan niet anders!
Gelukkig treffen we ook op deze Pentax weer de gevoeligheidsvoorkeuze aan, in feite een P-stand waarbij je via het instelwiel de ISO-waarde rechtstreeks kunt variëren.
Snel
Met z'n 4,7 beelden per seconde is de K-x snel. Dat is niet alleen handig voor snelle series, maar ook voor bracketingreeksen (belichtingstrapjes). En ook voor de Auto HDR functie, waarbij de camera na eenmaal indrukken snel drie foto's achtereen maakt (een krap belichte, een normaal en een ruim belichte), waarna alles automatisch wordt gecombineerd tot één beeld waarin een enorm helderheidsbereik is samengebracht.
De K-x ligt op het niveau van de Nikon D5000
Overigens is statiefwerk aan te bevelen, anders loop je de kans dat de drie opnamen niet mooi samenvallen! Eventuele verschuivingen worden niet automatisch verdisconteerd. Naast Auto HDR kun je kiezen voor diverse instellingen om het dynamisch bereik in een enkele opname te verbeteren: doortekening in hoge lichten, schaduwen of beide, en daarbij ook nog eens in verschillende sterkten.
Automatische correctie van vertekening kan ook, evenals correctie van chromatische aberratie. Deze correcties zorgen er wel voor dat je je foto iets later op het schermpje ziet. Maar het zit er op, en kan naar believen worden geactiveerd of uitgeschakeld. Het onderstreept dat deze Pentax K-x een uitermate veelzijdig instrument is.
AF
Traagheid is er ook. Scherpstellen in live view neemt veel tijd. Beter is het dan bij live view het gewone AF-systeem actief te laten. Het geeft wel even afdonkering van je beeld, maar je bent zekerder van scherpe foto's.
De K-x stelt scherp op maximaal 11 AF-velden (5 of 1 kan ook). Het gebied waarin wordt scherpgesteld wordt met kaders aangegeven in de zoeker, maar je hebt geen oplichtende sensorveldjes. Dat is in vergelijking met de concurrentie zeker een minpunt. Maar dat geldt vooral als je alle 11 punten activeert en de selectie aan de camera overlaat.
Werk je alleen met de centrale sensor – meestal de zekerste manier - dan maakt het weinig uit. Onder de zoeker wordt wel een AF-bevestiging gegeven. Het zoekerbeeld zelf is prima in orde, redelijk groot voor deze klasse.
Het matglas is bij gebruik van de standaardzoom (lichtsterkte 3,5-5,6) vrij donker: je ziet een echte matstructuur. Pluspunt daarvan is wel dat je een goede visuele scherptecontrole hebt; bij helderder matglazen is dat beslist minder.
De beeldstabilisatie zit bij Pentax in de body. Een voordeel, want al zet je er een oud objectief uit pakweg 1980 op, je hebt stabilisatie. Het bereik van de stabilisatie is niet spectaculair, je winst is maximaal 1,5 tot 2 stops.
Sensor
De K-x is een van de eerste reflexen die gebruik maakt van Sony's back illuminated CMOS sensor (12,4 MP), die z'n oppervlak maximaal kan gebruiken om licht te ontvangen. Daardoor is hij feitelijk gevoeliger dan conventionele CMOS sensoren en dat merk je erg goed, want de K-x is een ISO-kanjer. ISO 1600 is probleemloos inzetbaar, zelfs ISO 6400 levert nog goed bruikbare beelden op en ISO 12800 hebben we al slechter gezien.
Verkrijgbaar in 100 kleurvariaties, Chocolate, Olive, Purple, Light Orange, Red etc. etc.
De K-x ligt op het niveau van de Nikon D5000, met als verschil een iets betere detaillering en een wat scherpere ruisstructuur (bij ruisonderdrukking in de stand normaal). De ruisonderdrukking heeft drie sterktes en kan ook uit.
Mooi is dat je zelf kunt kiezen bij welke ISO-waarde de ruisonderdrukking in actie komt. Super! En nog een compliment: voor de ruisinstellingen hoef je niet diep in de menu's te graven, die activeer je gewoon in het overzichtelijk hoofdinstelscherm.
Succes
De K-x is zeer compleet, maar niet ingewikkeld en heel erg logisch in de bediening. Het enige waar je wellicht aan moet wennen is de wat lawaaiige scherpstelmotor. Bij kleine trajectjes is het niet erg, maar moet er veel afstand worden overbrugd, dan is de camera hoorbaar aanwezig. Overigens zijn er ook objectieven met ingebouwde stille scherpstelmotor, maar die behoren tot de duurdere klasse.
Filmen kan de K-x ook. Met 720p output en de mogelijkheid zelf een diafragma te kiezen. En zelfs met automatische scherpstelling, wat verrassend goed gaat. Je hoort dan wel scherpstelgeluidjes (er is alleen een ingebouwde microfoon – mono – en geen externe microfoonaansluiting). Wil je meer, dan moet je bij de K7 zijn. Maar al met al: heel veel camera voor je geld. Veel kwaliteit. Veel mogelijkheden. En vooral: veel plezier om mee te fotograferen.
