foto: © Ben Seelt
Zo kan het ook: je huurt in Californië wat ze een 'full size car' noemen. In mijn geval een Lincoln stationcar met een 8-cilinder onder de kap. Het kost een paar centen maar dan heb je wat. Dan koop je twee slaapzakken, die je achterin uitspreidt om in te slapen als er niets in de buurt is, genoeg water en vooral benzine, en gaan met die banaan.
Geen comfortabeler land om in te reizen dan de States. Het is mooi en het is veel. Voor de beginnende Amerika-kijker al gauw te veel. Al de derde dag zegt mijn partner als ik aan een schitterend ravijn sta: fotografeer het maar, dan kijk ik thuis wel. We rijden het 'gewone' rondje. San Francisco, door de Sierra Nevada, Death Valley, Utah, Grand Canyon, Arizona, L.A., en terug bij af.
Het ravijn waarover gesproken, heet Yosemite. Prachtige bergen, waar we aankomen vanuit het zoelwarme druivengebied van Californië. Het is hier van de frisse. Veel frisser wordt het als we verderop door een geultje rijden met twee meter hoge sneeuw aan weerszijden. Daar was in de korte broekjes niet echt op gerekend.
Californië
Alles gaat voorbij in dit leven en zo rijden we tegen de avond Death Valley in, een paar kilometer lager, 60 graden warmer. Dat trekt de airco van de machtige Lincoln niet. Hij raakt aan de kook net als wij. Door de zinderende hete lucht ontwaart zich een cowboydorp aan een film ontstolen. 'Do you have a room', vraag ik aan de hoed die over het hek hangt waar motel op staat. 'If you have 50 dollar', zegt de hoed. De airco op de kamer loeit en reutelt. Ons kan het niet schelen, als het maar koelt.
Dan begint mijn neus te lopen. Ik bedoel, er komt water uit. Geen druppeltjes, meer een bergbeek. Mijn ogen zitten dicht en ik voel me als een dweil. Verkoudheid heeft vele gezichten. De hoed zet ongevraagd twee glaasjes neer. Een kleintje met iets van alcohol, het limonadeglas met azijn.
Ik dien het in omgekeerde volgorde in één teug te nuttigen en dat doe ik, want ik zie het niet meer zitten. Na een lange nacht van wakker worden van aircoreutel en wakker worden door neus en bloedhitte gaat het de volgende morgen een stuk beter.
Dan begint Death Valley pas echt. Een land van zwavelgeel, maan en hel trekt aan ons voorbij. Ik kan er niet minder van maken. 58 graden, ik durf de auto niet uit. Na uren ontvangt de radio weer signalen. 'Gratis champagne als u bij ons boekt.' Las Vegas dus, dat langzaam opdoemt aan de einder. Nou dat willen wij wel en begrijpen de oorsprong van Las Vegas als vanzelf.
