Wie van huis is, reist, kun je zeggen. Dus wie met de camera op de fiets stapt om verderop schapen op de dijk te bestoken doet aan reisfotografie. Reizen gaat over wat nieuw is voor jou, het onverwachte.
Het dijkje hier ken je, de bomen, het gras, maar wat je echt zult aantreffen weet je niet vooraf.
Goed, we zijn nu bij de dijk. Naast mij staat de fotograaf uit Verweggiestan. Hij heeft nooit zoiets gezien. Hij vindt het mooi en gaat hier reisfotografie bedrijven. Het is anders dan wat hij kent van elders en hij fotografeert wat hem verwondert en ontroert. Voor hem is het ‘nieuw’.
De bomen en de dijk in harmonisch perspectief zijn voor ons beiden de moeite van het fotograferen waard. Voor mij zijn andere dingen nieuw in hetzelfde schouwspel, in een ander perspectief.
Je moet wel lekker in je vel zitten, maar als mijn gemoedstoestand van het moment het toestaat kan ook ik hier zien wat ‘nieuw’ is. Zie, het gras is anders, het groen, de lengte, de vleug door de wind. Het licht is stiller, of harder, of de schapen zijn weg.
Alleen al ander licht maakt alles anders. Vanuit onze eigen motivatie en verwondering maken wij hier op dit moment dus ongeveer dezelfde foto: ‘nieuw’.
Ver reizen is een heel gedoe. Maar eenmaal daar is alles nieuw. Een overmaat, haast te moeilijk om uit te kiezen. Dat heb je dan wel weer.
